دریای کویر

ســـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــلام ......

..مردها دنیای متفاوتی دارن ودرکناردنیای ساده ای که دارند بی خیالی هم دارند اما زنها پیچیده هستند با هزاران هزار مسئله وفکر درگیرند...وتازه اسفندکه میشه زنها تقریبا تعدادزیادی از زنها ازخودشون میپرسن سال تموم شد چیکارکردیم عمرمون رفت برای خودشون تابلو ایست میسازن اما  بازدغدغه دیگه ای دارند که گاهی موجب افسردگی زنها میشه وگاهی تابلو ایستی که ساختن یادشون میره ...

اسفندماه که میشه زن ودخترجوون وپیر همه سرشون شلوغ میشه خونه تکونی هم جزو کارهایی هست که همه رودرگیرمیکنه یعنی نمیشه ازش بگذری و بی خیالش بشی وزنها که خونه تکونی روارثیه مادران وزنهای گذشته میدونند ودرمقابلش احساس وظیفه شناسی دارند باید بشورند بسابند وغصه بخورن فلان اتاق تمییزنشده ،فلان جای خونه نامرتبه ...پردها خوب سفید نشدن و....غافل ازاینکه بااین هجمه یهویی کارها فقط وفقط خودشون روخسته میکنند وتن خودشون روبیمارمیکنند...

میدونیدیکی ازدلایلی که خانمها زودترازاقایون پیرمیشن همین خونه تکونی واسترس اسفند برای خانمهای ایرانی هست ویه نکته دیگه اینکه اسفندماه که میتونه یکی ازبهترین ماههای سال باشه برای خانمها ولی ماه پرازاسترس ،نگرانی وفکروخیالهای گوناگون برای خانمهاست چراکه خانمها تواین ماه بشدت ذهنشون مشغوله به همه چیز فکرمیکنن الا به خودشون ...

حالا دراین بین اگه اقایون بهشون بگن که بیخیال اینهمه استرس وفکرباشه ولی نمیتونه چراکه از حرفهای زری خانم وشمسی خانم و...میترسه ...وخانمهایی که مادرهستند تقریبا اکثریت این خانمها توی اسفندماه اولویت اول خریدعیدبرای بچه ها بعدشوهر وتازه روزهای اخرعید یادشون میافته که خودشون هم هستنند وتنها کاری که برای خودشون کردند رفتن به ارایشگاه بوده  وبقول معروف اومدن عید روازموهای زرد خانمها حس میشه کرد واین پروسه هرسال داره تکرارمیشه ..گرچه هرسال تعداداندکی ازخانمها برای تابلو ایست که براخودشون میزارن احترام قائل میشند ودست ازدویدن واسترس های اسفند میکشند وبخودشون  فرصت میدن که ارامش جسم وروح روبدست بیارن ...

ولی واقعیت جامعه ما اینه که زنها هی میدوند بی وقفه درحال دویدن هستند مهم نیست که شاغل باشندیاخونه دار ،مجردباشندیا متاهل میدوند وماه اسفند این دویدن ها وخودشون روندیدن زیادتر میشه غافل ازاینکه اسفندپرازشگرفی وتازگی هایی هست که مختص خودشه وبایدتوااین ماه با جسم وذهنی اماده بسراغ سال نو رفت نه باتنی خسته وپر دردازبدو بدو های زندگی ...

امروزروز جهانی خشونت علیه زنان هست ولی بایدیه طوردیگه نگاه کنیم مازنها خودمون بخودمون چقدر ظلم میکنیم ؟ خشونت وظلم پنهانی که زنها نثارخودشون میکنند رو ببینیم درسته خشونت کتک زدن تنها نیست ..خشونت تنها  نگاه خشمگین یا تعصب های سخت ودردناک مردان یا خنده رو جرم کردندبرای زنها نیست نوع دیگه ای ازخشونت روخودزنها رواج میدیم بخودمون توجه نکردن ،برای خودمون ارزش واهمیت قائل نشدن ، سکوت کردن دربرابر نظریات مخالفمون، حرف نزدن برای خواسته امون ومهمترازهمه شاید خودرو فراموش کردن واولویتی برای خود قائل نشدن ...

البته اینم بگم که گاهی فک میکنم خیلی خنده داره  تواین جامعه پرمدعای جهان سوم حرف از جهانی بودن بزنیم جایی که زن بودن واهمیت به زن درحرفهاست و درعمل وواقعیت زنها محصور غرور ومردسالاری اقایون هستند سنت های ما ازقدیم  زن رو فرمانبر ومظلوم نشون دادندواین درخفقان گرفتن زنها نسل به نسل سینه به سینه ازمادرها به دخترها منتقل شده وقلدری ازپدرها به پسرها ...شایدپیدابشه  گاه بیگاه افرادی که ازاین قاعده مستثنی باشند ولی اکثریت براقلیت هستند ...

شایدمشکل ازما خود زنهاست که عادت کردیم عزت نفس مون رو ..غرورمون رو ..ونجابتمون رو با سکوتمون نشون بدیم ...برای اینکه عشق ودوست داشتنمون روبه همسرمون نشون بدیم چشممون روبه روی همه هوس بازی های او ببندیم ...همیشه یه نقاب به چهره داشته باشیم وخودمون روخوشبخت وعاری ازهرگونه دردی نشون بدیم غافل ازاینکه درپس چهره برخی اززنان مثلا؛ مدرن ..تحصیلکرده ..شاغل ..نقابی ازخوشبختی هست .....

بازهم نمیتونم منکراین درد باشم که تنها مردها مقصرنیستند ماخودزنها هم مقصرهستیم که خودمون رو به خاموشی زدیم وبا نقابی ازخوشبختی دروغین بیخیال همه ازادی ها ..ارزش ها ..واحترام هایی میشیم که حقمونه ...ما خودمون درحق خودمون ظلم میکنیم ..سکوت میکنیم وسکوت ..وقتی به زنهای ایرانی فکر میکنم که اکثریتمون بنوع های مختلف درحیس هستیم ..زندانی سکوتمون ..زندانی بغض های پنهانمون ....زندانی رفتارهای برخی ازمردان جامعه امون ..زندانی  باید ونباید های که همیشه مثل حصاری دورمون هست ...وبا همه اینها حرصم  رو با بغضم قورت میدم و بخودم میگم: لعنتی لعنتی...... لعنتی..  بی خیال باش.. وخودت از رنانگی و زن بودنت لذت ببر....

روزمادر11فروردین هست ولی برنامه تقدیرازمادران معلول روتا اخرسال برگزارمیکنیم به همون روال قدیمی دوستان هرکسی خواست دراین امر خیروخداپسندانه شرکت کنه میتونه ازطریق وبلاگم وتلگرام وبلاگ باهام درتماس باشه ...

خداروشکر یادمون نره توهمه روزهامون خوشی وناخوشی همدیگه رو دعا کنیم وبرای هم ازته دل موج مثبت بفرستیم برای جسمی ..مالی ..روحی........ خدایا کمکمون کن که بتونیم ازته دل وبا نیت پاک ازت بخشش بخوایم برای همه وقت هایی که بودی وما ندیدیم ...ویا شاید نخواستیم بببنیمت....خدایا شکرت...  telegram.me/qapdarya